آبسردکن جهنم
و شــــــب از مـــــرگِ مـــــن گــذشـتــــه اســــت از آخــــــریــــن نـــــــــامـــه از خــــــــداحــافـظ از جســـتجـــوی آخـــــــریـــــن کــــلام در نــگــاهـــــــت از آخـــــــریــــن بـــــاری کـــــــه گفــتــــی چقــــــــدر دوســتـــــم داشــتــــی و مــــن در وهـــــــمِ غیــــر قـــابـــل بــــــاوری ، بـــــــاور کــــــردم ، دیــــــگر دوســتـــــــم نــــــــداری بــی تــــــــــــــــو بــی خــــــــــــودم بــی حضــــورِ عشـــــــــــق سخـــــت گـــریسـتــــــه ام رغــبــــتِ عـجیـبـــی دارم بـــــــه دیــــوانــه شــــــــــدن رغــبــــت عـجیــبـــی بـــه بیـــــراهـــــه زدن دوســــــت دارم دستــهــــــایــم را روی سیــنــــه ام روی امــن تـــــرین جــــای بــــدنـــــم بــگـــــــذارم و بــــــــرای همیـــشـــــــه بـخــــــوابـــــــــــــم خــــــــــــــواب خــــــــــــــواب خــــوابـــی بـــــــرایِ نبـــــــــــــودن نبــــــــــــودن تــــــــــــو رفــتــــه ای و نـمـــی دانــــــــی دیـــگـــر بـــــــــارانـی نــخــــــــواهـــــــد بـــاریـــــــد ایــــن شهــــــــر پـــــر از غبــــــــار خــــواهـــــــد شــــــــــد تـــن مــــن مثـــــل کــــویــــر ، خشــــــــــک خــــواهــــــــد شـــــــد مـــــن و کــــــویــــــــــر کــــــویـــــر و مـــــــــن مـــن و شــــــب و کــــویـــــــــر و بــــــاد مـــــــــی وَزد و مــــــــی وَزد و مـــــــی وَزد تــــــــا صــــــدای آخــــــــریــن لحــظـــه هــــــــای تــــــــــــو را بـــــا خــــــودش بـــــه ســــــرزمیـــنهـــــــای غــــــریــــــب ببـــــــرد تــــــــــو رفــتـــــه ای و مــــــــن پشــــت چشــمــــــــان بســتــــــه ام شـــــــب را دیـــــده ام مـــــــن از گــــوشـــــه ی اتـــــــــــاق کســـی را دیـــــــده ام کــــه دو شــــــب پیـــــش مــــــــــرده اســــــت (اگر مخاطب این شعر تـــو باشی ، حالا میدانی ، کسی، جایی ، دارد برایِ تـــــــو می میرد ) شب بی حضور عشــــــــق ...
