جملات عارفانه?

بنام خدایی که آشنایی را درلبخند ومحبت رادر عشق وجدایی را در اشک آفرید.

در رویاهای کودکانه آموختم به چیزی که به من تعلق ندارد فکر نکنم!اما ناگهان او همه فکرم شد.

یکی از بهترینهامیگوید:اگرکسی واقعایکی را دوستداشتـه باشد،بیشترازاینــکـه بهش بگه دوسش دارهمیگه مواظب خودت باش.عزیزم مواظب خودت باش!

تحمل سخت ترین تنهایی ها،بهترازگدایی بهترینمحبت هاست

در وفاهیچ کس استادنیست،ولی دربی وفایی همه استادند.

در دردها دوست راخبرنکردن،خودیک نوع عشق ورزیدن است.

در حـضـور خارها هم میشــود یک یاس بـوددر هـیاهوی متـرسـکـها پر از احساس بـودمـیـشـود حــــتی بـرای شادی پـــروانه هاشیشه های مات یک متروکه را الماس بود

خوشرویی،ویزای ورود به کشور دلهاست.

سایه ها محصـول پـشت کردن دیوارها به آفـتابند،گستاخی دیوارها راتقلیدنکنیم تاهمیشه آفتابی بمانیم.

قطره بارون ممکنه کوچیک دیده بشه اما یه گل تشنه همیشه منتظر باریدنشه.

زندگی چون گل سرخیست پـر از عـطر،پرازبـرگ لطیف.یادمان باشداگرگل چیدیم،عطر و خار و گل گلبرگ همه همسایه های دیوار به دیوار هم اند.

من تنها صفتی را که برای خود می پسندم،صمیمیت وصداقت اســت واگر هـم کــم داشته باشم ،لااقل آن راسخت دوست دارم.

اگر به آنچه که می خواستی نرسیدی،از آنچه که هستی نگران نباش.

اگر از هر چیز بهترینش را نداری از هر چیز که داری بهترین استفاده را ببر.

شاید یکی از ما روزی یکی از ما را برای همیشه نداشته باشیم،بیایید قدر یکدیگر را بدانیم.

بیاموزیم که اگر ستاره نیستیم،ابر هم نباشیم کهجلوی درخشش ستاره ها را بگیریم.

همیـشه هم نوعان خـود را دوسـت داشته باشیم،چون دوست داشتن دل مهربان می خواهد نه دلیل قانع کننده.

سازنده ترین کلمه گذشت است،آن را تمرین کن.عمیق تـرین کـلـــمه عشـق اسـت،آن را ارج بنه.روشن ترین کـلمه امید است،بـه آن امیدوار باش.ضـعیف تـرین کـلـــمـه حسرت است،آن را نخــور.

سمـی تـرین کلمه غـرور است،آن را بشکن.لطیف ترین کلمه لبخند است،آن را حفظ کن.

سعی کن مثل خورشید زیاد نور ندی،چون همه از نورت استفاده می کنند ولی هیچکس نگات نمی کنه.اما سعــی کـن مثل ستاره باشی،کم نور بدهی تا همهتو خلوت شبهاشون دنبالت بگردن.

ترس از عشق ترس از زندگی است،آنان که از عشقدوری می کنند مردگانی بیش نیستند.

تا عاقل کنار آب به دنبال پلی می گشت،دیوانه پابرهنهازآب گذشت.

نگران آن نباشیدکه روزی زندگیتان به پایان برسد،ازآنبترسیدکه هرگز شروع نشود.

زنـدگـی افسانه غـریبی است کـه پرواز بزرگی داردو ماهمه مرغان مهاجری هستیم که روزی باید پرواز کنیم.خوشا آنان که با بالهای سبک پرواز میکنند

صبر کردن دردناک است وفراموش کردن دردناک تر.ولیاز ایـن دردناک تـر این اسـت که ندانی باید صـــبرکنی یافراموش.

زمانی که به آدم ها عشق بورزیم عاشق خودمان می شویم.

کوتاه ترین فاصله برای گفتن دوستت دارم ،فقط یکلبخند است.

انسان برای راه یافتن به خانه شادی باید از صدها خانهغم بـگذرد،ولی برعکـس برای داخل شدن به خانه غمکافیست که زنگ اولین در را بفشارد.

آدم ها در دو حالت همدیگر را ترک میکنند:اول اینــکــه احساس کنند کسی دوستــشـون نداره.دوم اینکه احساس کنند یکی خیلی دوستشون داره.

مهم نیست که قفل ها در دست کیست،مهم اینستکه تمام کلیدها در دست خداست.

دستم بوی گل میداد مرا به جرم چیدن گل محکوم کردند ولی هیچکس فکر نکرد شاید گلی کاشته باشم.

قشنگ ترین لحظات را کسی به تو می دهد که بتواندغمگین ترین لحظات را از تو بگیرد.

یادمان باشد سر سجاده عشق،جز برای دل محبوبدعایی نکنیم.

اگه نتونستی کسی روببخشی برای بزرگی گناه اونیست،برای کوچکی قلب خودته.

هیچ میدانی فرصتی که از آن بهره نمی گیری،آرزویدیگران است.

همیشه نگاهی رو باور کن که وقتی از اون دور شدیدر انتظارت بمونه.

گفتم از یار چه دیدی که چنین مسروریگـفت از یار هـمـین بـس کـه زما یاد کند.

بر زمین لجبازی پای نفشار که سخت لغزنده است.

گذشته را با خود داشته باش اما در آن زندگی نکن وفقط تجربه بگیر.

زیباتـرین گل با اولین باد پائیزی پرپر مـیشـــه وبا وفاتریندوست به مرور زمان بی وفا میشه.پرپر شدن از گل نیست از طبیعت است واین بی وفاییاز دوست نیست از روزگار است.

یادها فراموش نخواهد شدحتی با اجبار و دوستی ها ماندنی اندحتی با سکوت.

تـلاش بـرای فرامـوش کردن کسی که دوستش داریمثل اینه که کسی روکه تا حالا ندیدی به خاطر بیاری.

همیشه گورستانی در قلبت برای خاکسپاری خطایدوستانت بساز

عشق یعنی اینکه ما باور کنیم یک دل دیگر ارادتمند ماست.

از یار چه می ماند در آئینه فرداجز حرف دل انگیزش،جزخاطره ای زیبا... .

در زنـدگـی باران نباش کـه فکر کنند خـودت را با مـنت برشیشه می کوبی،ابر باش تا منتظرت باشند که بیایی.

هـرگـز دنبال کسی نگرد که بتـوانی با او زندگی کنی ،بلکه دنبال کسی باش که نتوانی بدون او زندگی کنی.

کاش وقتی آسمان بارانی است،چـشـــــم را با آب باران تـر کــنیمکاش وقـتـی که تنها مـی شویم،لــــحـظه ای را یاد یکدیگــر کنـیم

ستاره بخت کسی شوم نیست،این ما هستیم که آسمان رابد تعبیر می کنیم.

در جوانـی دوسـت نداشتن عـلامت بدی است،روحسالم همیشه یک دوست را که لایق باشد ملاقاتخواهد کرد.

نگرانی هرگز از غصه فردا چیزی نمی کاهد و فقطشادی امروز را از بین می برد.

آغاز سـفر عشق این است،کنار گذاشتن من و هیچشدن،از این هیچ است که همه چیز زاده می شود.

عشق هیچ مرگی نمی شناسد و عشق بر مرگ غلبهمی کند و فقط مرز های زمان را فتح می کند.

آنقدر شکست خوردن را تجربه کنیم تا راه شکستدادن را بیاموزیم.

هرگز نمی توانیم صفت خوبی را در دیگران بشناسیممگر اینکه از آن بویی برده باشیم.

ممکنه ما گلی را دیر یاد کنیم،اما محاله عطر خوششرا از فضای دلمون پاک کنیم.

همیشه رفیق پا برهنه ها باش چون هیچ ریگی بهکفش هاشون نیست.

خــواهی که جـهان در کف اقبال تو باشدخواهان کسی باش که خواهان تو باشد

همیشه آغاز راه دشوار است،عقاب در آغاز پر کشیدنگاه پـر مـیریزد ولی در اوج حتـی از بال زدن هم بی نیازاست.

تو زندگیت به فکر کسی باش که تو فکرت باشه.

زندگــی در گرو خاطره هاسـتخاطـره در گــرو فاصلـه هاستفاصله تلخ ترین خاطره هاست

ساکنان دریا بعداز مدتی صدای امواج را نمی شنوند وچه تلخ است قصه عادت.

رفاقت مثل آدم برفیه،ساختنش راحت ولینگه داشتنش سخته.

زندگی در صدف خویش ، گوهر ساختن است.

پیش هم بودن اگر دیروزها لطفی نداشت،ارزش دیروز را امروز باور میکنیم.

اگر با خونسردی ،گناهان کوچک را مرتکب شدیم،روزیمیرسدکه بدترین گناهان راهم بدون خجالت وپشیمانیمرتکب می شویم.

برای خوشنامی صد سال کم است،ولی برای بد نامییک شب کافیست

چشم ها با ما رو راست نیستند،هیچ وقت با آنهاانتخاب نکنید.

همه می خواهند روی قله کوه زندگی کنند،اما تمامشادیها وپیشرفتها وقتی رخ مـــیدهد کـه در حال بالارفتن از کوه هستید.

همان غاری که از وارد شــدن به آن واهمه داریدمی تواند سرچشمه آن گنجی باشد که دنبالشمی گشتید.

اگر کسی دوستت دارد علتش محبت نیست،بلکهتو شایسته دوست داشتنی.

عـشق تـنها ســـهم مرغ عشق نیست،می توان عاشق شد و گنجشک زیست.

مردمان احمق همیشه از گذشته حرف میزنند،عاقلاندر فکر حال و دیوانگان از آینده سخن می گویند.

آنکه از دشمن داشتن می ترسد،هرگز دوست واقعینخواهد داشت.

تنها یک برگ مانده بود،درخت گفت:منتظرت میمانم وبرگ گفت:تا بهار خداحافظ.بهارشداما درخت عشقش را در میان انبوهی از برگگم کرد.

سلامتی تاجی است بر سر تندرستان ،کسی جزبیماران آن را نمی بیند.

روزگاری میرسد که از هزار دوست یکی را احتیاجخواهـی داشت.یکی را یکبار انـتخاب کن تا آن روزبه دنبالش نگردی.

راز دل با یار محرم هم نباید باز گفت،روزی آن محرم اگربیگانه شد تکلیف چیست؟

از امل چشم پوش و در عمل کوش.

مرد جستجوی باش نه گفتگو.

از دریا بخواه نه از جوی.

از زیادی کلام چون زیادی طعام دست بردار.

سبکبار باش نه سبک سر وسبک سار.

خروس در سحر به ذکر قدوس وسبوح در خروش است،کم از خروس مباش.(سحرخیز باش)

گـدایـی گردد از یک جـذبـه شاهیبه یک لحظه دهد کوهی به کاهی

از انسانها غمی به دل نگیر،زیرا خود نیز غمگینند،باآنـکـه تنهایند ولی از خود می گریزند،زیرا به خود وبهعشق خود وبه حقیقت خود شک دارند.پـس دوستشان بداراگر چه دوستت نداشته باشند.

نوشته شده در دوشنبه 93/12/4ساعت 10:5 صبح توسط رضا دلیر کبودان| نظرات ( ) |